Geschreven om te lezen

Op mijn rapport zal nooit een 10 hebben gestaan voor ‘orde en netheid’ zoals dat in het schooljargon heette. Het is een signaal voor creativiteit en flexibiliteit, naar het schijnt. Het is ook een signaal dat je af en toe wel eens iets kwijt bent. 

Pakweg je telefoon. Het oplaadkabeltje van je sporthorloge. Of de notities van die interne meeting waarin gezegd werd wat je op slide 7, 11 en 19 moest aanpassen. En de klant verwacht je binnen een uur in de call. Dat is -altijd de positieve kant van dingen bekijken- dan weer een goeie oefening voor je geheugen, je stressbestendigheid en je creativiteit. Het is ook slecht voor je hart. 

Een tablet die voelt als papier

Daarom heb ik sedert kort de legal pads die mijn bureau eertijds geel kleurden en de boekjes waarvan ik dacht dat ik achteraf nog in zou gaan lezen verticaal geklasseerd en vervangen door een Remarkable. 

Als je dat toestel in één zin aan iemand moet uitleggen zou ‘een e-reader waar je op kan schrijven’ het kortst in de buurt komen. Of een magnetisch tekenbord voor volwassenen. Het unieke verkoopsargument van het toestel is dan ook ‘the only tablet that feels like paper’. 

Toen ik al een hele poos geleden voor het eerst hoorde over de Remarkable was hij nog in zijn eerste generatie. Wat ik zag op de filmpjes zag me er allemaal wat te kickstarter uit. Voor een prijskaartje van om en bij de € 500 all in, vond ik dat een net iets te groot risico en schreef ik pagina’s en pagina’s vol. 

Begin 2021 kwam een UPS-man langs en bracht meer orde in mijn leven. Na een maand gebruik, kan ik echt zeggen dat het een soort lifechanger is. Wat vroeger een losse stapel papieren op mijn bureau werd, is nu een keurige mappenstructuur geworden. Voor elke meeting, planvoorbereiding of berekening is er een apart document zodat ik ‘s morgens naadloos kan starten waar ik de vorige avond was gestopt. 

Voor zowat elk type document, kan je ook een ander soort papier kiezen. Vergaderingen gaan op lijntjes, berekeningen doe ik liever op een blanco blad, wil ik de look en feel van een landingspagina uitleggen, dan grijp ik naar een geruit blad. Dat is handiger dan je zou denken.

Geruststelling is ook dat alles ook meteen naar de cloud gebackupt wordt en ook op je computer, telefoon of tablet te bekijken is. Op die manier weet ik zeker dat ik altijd en overal mijn notities kan raadplegen. 

Mijn papier slaapt nog

Of alles dan rozegeur en maneschijn is? Nog niet. Ik begin er aan te wennen maar voor je een vergadering instapt, heb je best je document al klaar. Wanneer iemand aan de telefoon zegt ‘je kan beter naar nummer 002345709 bellen met die vraag’ hoorde ik mezelf recent antwoorden: ‘wacht even, mijn papier staat nog in sleep modus’. 

In theorie kan je via OCR van je geschreven documenten ook ‘echte digitale documenten’ maken. Dat blijkt in de praktijk vooral theorie. Misschien dat het ooit nog wel beter wordt maar mijn geschrift van een dermate kwaliteit (ook al een teken van creativiteit en zelfs intelligentie) dat ik me geen illusies maak dat dat ooit iets wordt. 

Voor zover ik weet spoort het toestel ook nog geen oplaadkabeltjes van sporthorloges of telefoons op. Gelukkig is er voor dat laatste een Google Home.

Het verdict

Al bij al is de Remarkable één van die toestellen waarvan ik denk: als dit stuk gaat, koop ik mij onmiddellijk een nieuw. Het is ook een toestel waarvan ik denk: had ik me dit maar eerder gekocht. Zelfs voor mensen die wel een 10 scoorden op orde en netheid, heeft het denk ik een serieuze meerwaarde.

Polestar is geen onbekende naam in de autowereld. Sinds het einde van de vorige eeuw tunen ze Volvo’s alsof het hun eigen auto’s zouden zijn. In juni van dit jaar kwam hun eerste eigen auto, de Polestar 2 op de Europese markt, een 100% elektrische fastback. Wij konden ‘m een weekje testrijden. 

Het afleveren van een testwagen, dat is telkens een heel fijn gevoel. Je kijkt de auto even in de koplampen. Je monstert. Krijgt specificaties en practicalities mee die je maar half hoort want eigenlijk wil je niets liever dan rijden. 

Waarop de vriendelijke mens van Polestar me vertelt: hij is momenteel ingesteld op one pedal drive. Heb je daar al eens eerder mee gereden? Niet dus.

One pedal drive blijkt echter een leercurve te hebben die zo laag ligt dat je na 798,2 meter al weet wat je te doen staat. Geen gas geven is remmen en als het echt nodig is, heb je nog altijd een rempedaal. 

Een subtiele designerkar

Als ik de Polestar naam hoor, dan denk ik spontaan dan de kenmerkende blauwe kleur. Mijn brein springt naar Volvo. Laat ons een kat een kat noemen. Polestar, dat zijn Volvo’s voor patsers. Je zou denken dat ze met hun nieuwe auto ook die kant opgegaan zouden zijn. 

Niets is minder waar. Als er één ding is wat de Polestar 2 niet is, dan is het een patserbak. Hoewel ze dat heel makkelijk hadden kunnen doen. Met de nul tot honder… nul tot zeventig die je er vanaf het rode licht mee doet, zou een sportieve uitstraling zelfs niet misstaan. 

Bij Polestar hebben ze blijkbaar besloten het anders aan te pakken. Het Polestarblauw zit zelfs niet in het gamma. Er is keuze uit zes kleuren waarvan ik ‘snow’ kreeg.

Al bij al zijn de configuratiemogelijkheden miniem. Dat zorgt ervoor dat het prijsverschil tussen een basis Polestar (ongeveer € 58.900) en een full option (€72.400) relatief beperkt blijft. 

Toch valt de Polestar op. Tijdens de week heb ik meerdere keren de vraag gekregen welke auto dit nu juist was. Mensen die het merk kenden van de uitgebreide out of home en online campagne vroegen dan weer hoe ‘m reed. “Heel fijn” was mijn antwoord.

Over elektrisch rijden heb ik op deze blog inmiddels genoeg verteld. Dat zo’n bak uit de startblokken schiet, hoef ik niet meer te vertellen. Deze trekt 0 tot 100 in 4,7 seconden. Genoeg voor een lichte tinteling in de onderbuik en het verbaasde gezicht van een Seattuner in je randloze achteruitkijkspiegels.

Het minimalistisch interieur van de Polestar 2

Waarmee ik het dus ook over het interieur wil hebben. Dat is een verlengde van de buitenkant en volstrekt netjes afgewerkt. Ook hier zit het hem meer in de details dan in de overdaad. Zo wordt het Polestarlogo op het glazen dak geprojecteerd en zijn de interieurlampjes tegelijk ook de schakelaar waarmee je ze aanzet. 

Ook speciaal-minimalistisch is het ontbreken van een startknop. Instappen kan via de contactloze sleutel. De auto detecteert vanzelf iemand achter het stuur. Het enige wat je moet doen, is je (in het performance model gele) gordel aantrekken en beslissen of je vooruit dan wel achteruit wil vertrekken. 

De instellingen van de auto gebeuren via een groot centraal touchscreen waar je verder ook geen omkijken meer naar hebt: de navigatie wordt voor je neus geprojecteerd in de virtuele cockpit van de Polestar. 

Ook qua geluid is er aan verfijning gedacht. Het Harmon Kardon speakersysteem speelt zowel Stockhausen als Rammstein met zowel het nodige volume als detail. 

Google integratie in de auto

Ook aangenaam is de integratie van de Google assistent in de auto. Daarmee kan je zowel de gebruikelijke commando’s ‘navigeer naar de Koekoekstraat in Melle’ als ‘welk weer wordt het vandaag’ gewoon aan je auto vragen. 

Polestar gebruikt hiervoor het Android Automotive OS (dat overigens ook met je iPhone wil praten, als je dat wil). Dat laat ook toe om apps op je auto te installeren. Helaas lukt dat niet met alle apps. In de auto luister ik eigenlijk quasi altijd audioboeken. Helaas bleek de Audible app niet te vinden. 

Polestar 2: kopen of niet?

Rest ons de vraag: zou ik een Polestar kopen? Ja. Eigenlijk wel. Van mij had de auto iets ‘dikker’ mogen zijn. Het knallend blauwe kleur van de orginele Polestar mogen hebben. 

Eigenlijk vind ik dat je heel veel auto hebt voor het geld. Ja, hij kost full option een dikke tweeënzeventigduizend Euro maar in leasing is hij er al vanaf een realistische € 728 (48 maanden – 20.000 kilometer) en dat vind ik bepaald geen slechte deal.  

De boekhouder of dienst HR zal ook blij zijn te horen dat hij 100% fiscaal aftrekbaar is.

Om van ons gerenoveerde arbeidershuisje een intelligent huis te maken, is er nog een serieuze weg af te leggen. Eén ding wat wij letterlijk geen seconde hebben uitgesteld, is de installatie van een intelligente thermostaat en bijhorende kranen. 

Onze keuze viel op het systeem van Tado. De eerlijkheid gebiedt mij te vertellen dat ik redelijk verliefd was op het Nest systeem van Google. Het design van het Google systeem is vele malen mooier en het zelflerende systeem en de integratie met alle andere Google dingen die hier ten huize Seurinck in dienst zijn, steken soms de ogen uit. 

Waarom wij voor Tado slimme thermostaat kozen

Wij hebben een wat redelijk onorthodoxe huislayout met een klein hoofdgebouw en een gerenoveerde schuur met groot raam die dienst doet als living achteraan. Dat zorgt ervoor dat het huis meerdere natuurlijke klimaatzones heeft. Daarom kozen we voor de slimme thermostaat van Tado. 

Waar de Nest thermostaat gebaseerd is op één intelligente centrale unit, kan je de Tado slimme thermostaat uitbreiden met slimme radiatorknoppen. Die zorgen ervoor dat je de temperatuur op elke manier in elke ruimte apart kan regelen. De verwarming blijft opstaan zolang er vraag is naar verwarmingswater. 

Dit heb je nodig voor een Tado installatie

De installatie begint altijd met een zogenaamde Tado starterskit. Die bevat naast een thermostaat en een verbindingsunit ook meteen twee slimme radiatorknoppen. Op dezelfde set kan je (eventueel later) extra extra slimme radiatorknoppen aansluiten. 

In de doos vind je ook de nodige verloopstukjes voor allerhande radiatoraansluitingen. Wij hebben op alle behalve twee radiatoren in ons huis een intelligente radiatorknop gezet. Niet dat het niet zou lukken maar een slimme thermostaat op een retro chauffage, dat gaat wat te ver. 

De installatie van een slimme Tado thermostaat

Beginnen doe je met de installatie van de zogenaamde Tado bridge. Die sluit je via USB aan op je internetmodem en verbind je eenvoudig met je thuisnetwerk.

De bridge zorgt voor een verbinding tussen je Tado slimme thermostaat systeem en het Tado platform dat je aanstuurt via een app op je smartphone. 

Eens je account gemaakt en de bridge geregisteerd, kan je echt aan de slag. De oude thermostaat kan je gewoon van de muur afhalen en vervangen door de Tado slimme thermostaat. Achteraan de thermostaat staat een QR-code die je met de app moet inscannen, daarna maakt de bridge contact met het toestel en klaar is kees. 

Ook de slimme radiatorknoppen laten zich zo aansluiten. Oude knop eraf, QR van de Tado radiatorknop scannen, verbinden met de bridge en de slimme radiatorknop op de radiator schroeven. Materiaal heb je eigenlijk niet voor over en qua technische kennis kom je met de basis al een heel eind. 

De Tado slimme thermostaat gebruiken

Eens de fysieke installatie van de thermostaat gebeurd is, moet het eigenlijke werk nog beginnen. Via de app kan je de thermostaten toewijzen aan een ruimte en die ruimte kan je daarna in een slim schema steken. 

Dat schema zorgt ervoor dat je chauffage automatisch aan en uitgaat op het juiste moment. Zo hebben wij standaard een warme badkamer op drie momenten in de dag, worden de kinderkamers warm voor als ze hun huiswerk moeten maken. Via de app of aan de thermostaatkranen kan je dit schema naderhand op elk moment overrulen. 

De Tado komt standaard uitgerust met geolocatie in de app. Dit betekent dat wanneer wij de deur uit gaan, de verwarming een melding geeft om uitgeschakeld te worden. Via een maandelijkse servicefee kan je dit proces ook automatiseren maar zeker in deze thuiswerktijden heb je dat eigenlijk niet echt nodig.

De links in dit artikel bevatten affiliate tags van bol.com. Dit betekent dat wanneer jij op deze link een bestelling doet, daar een commissie naar mij komt.