Geschreven om te lezen

  • About
  • We leven al in het metaverse

    Eind 2021 kondigde Mark Zuckerberg de naamsverandering van Facebook naar Meta aan. Die naam is kort voor Metaverse, een virtuele wereld die Zuck en de zijnen al enige tijd aan het bouwen zijn. Wereldwijd werd het metaverse in één slag een dingetje. 

    Nochtans is het metaverse niets nieuws. De term dateert zelfs al uit 1992. Toen gebruikte science fiction auteur Neal Stephenson het concept in zijn boek Snow Crash. 

    The Metaverse en Facebook

    Facebook heeft tussen en zelfs op de lijnen nooit een groot geheim gemaakt van die volgende stap in hun sociale netwerk. De aankoop van virtual reality headset producent oculus voor twee miljard dollar was meer dan een teken aan de wand.

    Facebook is lang niet het enige bedrijf dat actief is in we metaverse wereld. Decentraland en The Sandbox, waarop je onder andere Snoopverse, het metaverse van Snoop Dogg vindt, staan zelfs al veel verder dan Meta. 

    Het staat in de sterren geschreven dat, eens gelanceerd Facebook snel aan gebruikers zal winnen. Net daarom is de aankondiging van Meta/Facebook een mijlpaal in een evolutie. 

    We leven al in het Metaverse

    Deze virtuele werelden zijn, los van de betrokken spelers en de achterliggende technologische platformen slechts een stap in een evolutie die al langer bezig is.  Dankzij virtual en augmented reality waan je je daar vandaag al in andere werelden of er komt een parallelle wereld binnen de bestaande tot leven.

    Pokemon Go werd het eerste mainstream augmented reality game in 2016. Wie wat serieuzer met fietsen bezig is, kan sedert 2015 de winterse kou en regen vermijden op de virtuele wegen van Zwift’s virtuele eiland Watopia.

    Op dit virtuele platform heeft je avatar een droomfiets en fiets je met je idolen in een peloton. Als je dat wil, rij je zo de pannen van het dak want zoals niemand op het internet weet dat je eigenlijk een hond bent, in het (huidige) metaverse weet niemand iets van die coronakilo’s of je fout ingestelde krachtmeting af. 

    Sociale netwerken als Metaverses

    Een tijd geleden gaf ik een workshop Business Model Canvas. De organisator briefte me op voorhand over de deelnemers. Iemand uit de groep was danig onder de indruk van een concullega en had moeite zich daarover te zetten. 

    De concullega weet de sociale media te bespelen, heeft een vriendengroep verzameld die binnnenkopvragen stelt die het engagement verhogen en de likes laten tikken. Scarcity marketing met virtuele wachtlijsten doet de rest. Een parallel universum van succes op Instagram en LinkedIn.

    Intussen wordt om de hoek in Europa een oorlog uitgevochten. Niet alleen op het slagveld maar ook via sociale media. De Russische invasie van Oekraïne wordt de eerste TikTokoorlog genoemd. De strijd om de algoritmes en de weergave van de eigen realiteit woedt volop.

    Je kan je de vraag stellen in hoeverre het hier om parallelle universa gaat dan wel over pogingen om de échte realiteit weer te geven en wat die realiteit dan is. 

    Een evolutie, geen revolutie

    De aankondiging van Facebook heeft de discussie rond alternatieve realiteiten alvast aangewakkerd.

    De vrees voor verslaving aan een andere, betere wereld en de angst dat mensen hun sociale vaardigheden zullen worden aangetast verschijnen op opiniepagina’s van gespecialiseerde bladen. Wanneer Facebook écht iets lanceert zullen deze en andere meningen hun weg naar kwaliteits- en populaire kranten vinden. 

    Het is met nieuwe (media)technologieën nooit anders geweest. Een revolutie wordt aangekondigd, er is morele en culturele paniek en de effecten blijken overdreven of niet één op één terug te brengen naar het nieuwe medium.

    Met het voordeel om terug in de tijd te kunnen kijken, kan je vaststellen dat nieuwe media vaker een bestaande beweging kracht hebben bijgezet dan dat ze er zelf één hebben gecreëerd.

    Dat zal ook met het metaverse of multiverse het geval zijn. Want eigenlijk leven we al in een wereld met parallelle realiteiten, zowel op technologisch als maatschappelijk vlak. 

  • Gelezen en goedgekeurd: Reality+ door David J. Chalmers

    De hoeveelheid (vooral digitale) inkt die in het laatste jaar over the metaverse en andere virtuele omgevingen is verschenen, is haast niet te meten. Naast strategische, praktische en technologische vraagstukken roepen deze parallelle werelden ook allerhande filosofische vragen op. Daarover gaat Reality+ van de Australische filosoof David J. Chalmers.

    Chalmers’ analyse overstijgt het concrete en gaat diep in op de vraag wat realiteit nu eigenlijk is. Hij maakt verwijzingen naar The Matrix en andere populaire interpretaties van de wereld. Daarbij wordt ook de mogelijkheid dat wij nu in een simulatie leven niet uitgesloten. Een idee dat, wanneer je zijn redenering leest, niet eens zo ver gezocht is als je op het eerste zicht zou denken.

    Het boek heeft mij alvast gestimuleerd om verder te denken over wat nu echt is en wat (mogelijk) een simulatie. Aanbevolen voor iedereen die voorbij de metaverse hype in de toekomst wil kijken.

    Bestel dit boek
  • Gelezen en goedgekeurd: A Man on the Moon van Andrew Chaikin

    Wanneer er tijdens de opnames van Apollo 13, de film over de mislukte zevende maanlanding (of moet je zeggen geslaagde terugkeer) twijfel was over hoe een acteur de rol moest invullen, lag A Man on the Moon altijd in de buurt.

    Tom Hanks noemt het boek in zijn voorwoord dan ook een soort bijbel over de Apollo missies. Voor het boek interviewde Andrew Chaikin àlle astronauten en tal van ingenieurs en vluchtleiders die ooit deel uitmaakten van het meest ambitieuze technologische project wat ooit is uitgevoerd.

    Het boek dateert dan misschien uit 1994, het blijft in meerdere opzichten een interessant boek. Niet alleen omwille van de geschiedenis maar ook omwille van de persoonlijke verhalen erachter.

    Bestel dit boek

  • De 70% regel

    Na mijn studies aan de Gentse universiteit, volgde ik een aanvullend jaar. Voortgezette Opleiding in de Toegepaste Audiovisuele Communicatie heette het mondvol. VOTAC voor de vrienden. Kort samengevat: ik leerde er een jaar hoe je er, voeten in de klei, een verhaal vertelt met beeld en geluid. 

    Heel veel dingen die ik tijdens dat jaar leerde, gebruik ik nog dagelijks. Als we met account en creatie door nieuwe ideeën gaan. Of wanneer er snelle briefings moeten worden gegeven. Eén van de dingen waar ik nu al vijftien werkjaren mee loop te leuren is de 70%-regel.

    Wat is de 70% regel en waar komt die vandaan?

    Volgens mij was het Johan Tuyaerts, docent productie die vertelde dat er een ongeschreven regel is in televisiequizen: iemand die kijkt, moet het gevoel hebben dat zij 70% van de antwoorden zelf ook wist. 

    Als mensen een televisiequiz kijken, willen ze letterlijk mee-maken. Dan roepen ze het juiste antwoord richting de televisie en voelen ze zichzelf De slimste mens ter wereld, de Canvascrack of zien ze zichzelf al prijzen kiezen in de Rad van fortuin shop. 

    Uiteraard is die 70% geen exacte wetenschap. Het is de idee erachter die belangrijk is. Wie 100% van het verhaal vertelt, heeft geen buy-in. Of het nu van een klant of een consument is. 

    Wat je niet ziet vul je in

    Mensen vullen ontbrekende informatie in. Dat doen ze onbewust. In de gedragswetenschappen is daar zoveel onderzoek naar gedaan, dat je van een vaststaand en universeel fenomeen kan spreken. 

    Een bekend voorbeeld is typoglycemia: het fenomeen waarbij je woroden dei er eiglenijk neit stana tcoh correft leest. Het werkt ook perfect wanneer je in sommige wrdn d klnkrs wglt.

    Wanneer onderzoekers in een laboratorium lampen at random af en aan laten branden en doven, zien mensen patronen. 

    Wat doe je met de 70% regel?

    Wat geldt voor televisiequizen, werkt ook voor klantenpresentaties, creatieve ideeën en wat mij betreft ook banners, social media updates of… blogposts. Het vertellen van 70% van het verhaal zorgt ervoor dat mensen de 30% die je zelf niet vertelt, invullen met wat zij zien of willen zien.

    Onze hersenen houden ons voor de zot. Of we dat nu graag willen of niet. Het volledige verhaal vertellen lukt toch nooit. Daarvoor zijn televisiespots niet lang genoeg. Zijn strategische presentatiemeetings te kort. Laat staan banners of social media updates. 

    Het komt er alleen nog op neer om de juiste 70% te vertellen. 

  • Tado slimme thermostaat: hoe werkt het en wat heb je nodig?

    Om van ons gerenoveerde arbeidershuisje een intelligent huis te maken, is er nog een serieuze weg af te leggen. Eén ding wat wij letterlijk geen seconde hebben uitgesteld, is de installatie van een intelligente thermostaat en bijhorende kranen. 

    Onze keuze viel op het systeem van Tado. De eerlijkheid gebiedt mij te vertellen dat ik redelijk verliefd was op het Nest systeem van Google. Het design van het Google systeem is vele malen mooier en het zelflerende systeem en de integratie met alle andere Google dingen die hier ten huize Seurinck in dienst zijn, steken soms de ogen uit. 

    Waarom wij voor Tado slimme thermostaat kozen

    Wij hebben een wat redelijk onorthodoxe huislayout met een klein hoofdgebouw en een gerenoveerde schuur met groot raam die dienst doet als living achteraan. Dat zorgt ervoor dat het huis meerdere natuurlijke klimaatzones heeft. Daarom kozen we voor de slimme thermostaat van Tado. 

    Waar de Nest thermostaat gebaseerd is op één intelligente centrale unit, kan je de Tado slimme thermostaat uitbreiden met slimme radiatorknoppen. Die zorgen ervoor dat je de temperatuur op elke manier in elke ruimte apart kan regelen. De verwarming blijft opstaan zolang er vraag is naar verwarmingswater. 

    Dit heb je nodig voor een Tado installatie

    De installatie begint altijd met een zogenaamde Tado starterskit. Die bevat naast een thermostaat en een verbindingsunit ook meteen twee slimme radiatorknoppen. Op dezelfde set kan je (eventueel later) extra extra slimme radiatorknoppen aansluiten. 

    In de doos vind je ook de nodige verloopstukjes voor allerhande radiatoraansluitingen. Wij hebben op alle behalve twee radiatoren in ons huis een intelligente radiatorknop gezet. Niet dat het niet zou lukken maar een slimme thermostaat op een retro chauffage, dat gaat wat te ver. 

    De installatie van een slimme Tado thermostaat

    Beginnen doe je met de installatie van de zogenaamde Tado bridge. Die sluit je via USB aan op je internetmodem en verbind je eenvoudig met je thuisnetwerk.

    De bridge zorgt voor een verbinding tussen je Tado slimme thermostaat systeem en het Tado platform dat je aanstuurt via een app op je smartphone. 

    Eens je account gemaakt en de bridge geregisteerd, kan je echt aan de slag. De oude thermostaat kan je gewoon van de muur afhalen en vervangen door de Tado slimme thermostaat. Achteraan de thermostaat staat een QR-code die je met de app moet inscannen, daarna maakt de bridge contact met het toestel en klaar is kees. 

    Ook de slimme radiatorknoppen laten zich zo aansluiten. Oude knop eraf, QR van de Tado radiatorknop scannen, verbinden met de bridge en de slimme radiatorknop op de radiator schroeven. Materiaal heb je eigenlijk niet voor over en qua technische kennis kom je met de basis al een heel eind. 

    De Tado slimme thermostaat gebruiken

    Eens de fysieke installatie van de thermostaat gebeurd is, moet het eigenlijke werk nog beginnen. Via de app kan je de thermostaten toewijzen aan een ruimte en die ruimte kan je daarna in een slim schema steken. 

    Dat schema zorgt ervoor dat je chauffage automatisch aan en uitgaat op het juiste moment. Zo hebben wij standaard een warme badkamer op drie momenten in de dag, worden de kinderkamers warm voor als ze hun huiswerk moeten maken. Via de app of aan de thermostaatkranen kan je dit schema naderhand op elk moment overrulen. 

    De Tado komt standaard uitgerust met geolocatie in de app. Dit betekent dat wanneer wij de deur uit gaan, de verwarming een melding geeft om uitgeschakeld te worden. Via een maandelijkse servicefee kan je dit proces ook automatiseren maar zeker in deze thuiswerktijden heb je dat eigenlijk niet echt nodig.

    De links in dit artikel bevatten affiliate tags van bol.com. Dit betekent dat wanneer jij op deze link een bestelling doet, daar een commissie naar mij komt.

Geschreven om te lezen

Met trots aangedreven door WordPress