Ik ben God niet

Een tijd geleden zat ik in de beste Antwerpse koffiebar koffie te drinken met iemand die geen koffie lust. Het was mijn voorstel om daar af te spreken. Hij was (en is nog steeds) Pascal Cools van Flanders DC.

We hadden het over wat men in vakjargon een opportuniteit zou noemen. De huidige communicatieverantwoordelijke vertrok en dus moest er iemand nieuw gezocht en wij hadden afgesproken en ik nam een dubbele espresso en hij nam ook iets.

We bekeken de vacature en hij stelde vragen en ik stelde vragen en we gaven beiden antwoorden. We gingen ons weegs. Dat ik erover na zou denken. Dat hij andere kandidaten zou zien.

Ik dacht na en hij dacht na en hij veranderde de vacature. Kampioen. Expert. Geek. God. Dat had hij niet gevonden. Ook bij mij niet. Geek, dat nog wel. Die God, dat was sowieso een overdrijving geweest.

We zagen elkaar opnieuw. Of ik Geek wilde zijn en God wilde spelen? Dat hij voor de twee andere taken op zoek was naar de geschikte kandidaat. Ik wilde. Dus nam ik ontslag bij mijn huidige halftijdse werkgever. Spijt in het hart versus opportuniteit.

Flanders DC dus. District of creativity. Ondernemingen creatiever maken en creatieven ondernemender. Social media en content. Ik zie dat zitten.